آئین مستان

دلخوشی زندگی ما حسین، یاحسین
هر نفس حضرت زهرا حسین، یاحسین
گرد و غبار سر راهش شرف عرش معلا حسین، یا حسین
علت پیدایش دنیا علی، علت آرامش مولا حسین، یا حسین
نیست شب اول قبرم کسی در برم الا حسین، یا حسین
گرچه غریبانه و تنها ته گودال ماند

 مانده برای من تنها حسین، یا حسین
ثروت عالم نمی از گریه نم نم نشد

 هرچه کرم کرد به ما از کرمش کم نشد
هیچ پناهی به سرم مثل همین سایه پرچم نشد

 هیچ کجا گردن ما خم نشد
جز به در خانۀ آقا حسین، یا حسین
جان حسین، هو هوی طوفان حسین، نم نم باران حسین
سایه گشترده بر پیگره عالم امکان حسین، یا حسین
هم غم و هم شادی دوران حسین، یا حسین
لطف فراوان حسین، یا حسین
داده به این سفره خودش نان حسین، یا حسین
سید العطشان حسین، یا حسین

آب حیات از نظر گریه کنش جاری است

 با قلم خون نوشت
مرگ عزیزانه به از خواری است

 آنکه خودش آیه به آیه کلمات خداست
بر سر نی هم برود قاری است

 هر خط قرآن حسین، یاحسین
مانده به آغوش بیابان حسین، یاحسین
پیکرش عریان حسین، یاحسین
خون حسین، یاحسین
کشتۀ افتاده به دامون حسین، یاحسین
سلام ای جان حسین جانم، لب عطشان حسین جانم
تن بی سر تن عریان، حسین جانم
تنت زخمی سرت زخمی، تمام پیکرت زخمی
دل خیمه شبیه مادرت زخمی، حسین جانم

توی دنیایی که دل ها بی قراره
خوش به حال اون که تو رو داره
توی این شب های سرد و بی ستاره
خوش به حال اون که تو رو داره
تا قیامت گم نمیشه
اونی که شد سر به راهت
اونی که کل گره هاش
وا میشه با یک نگاهت

حسین
((آروم جونم حسین جان
به تو مدیونم حسین جان
تا قیامت تا قیامت
از تو می خونم حسین جان))
به خدا از وقتی که هستش به یادم
عاشقت بودم به تو دل دادم
آره از اون کودکی با خونواده ام
عاشقت بودم به تو دل دادم
خیسه از اشکه برا تو
خط به خط خاطراتم
کوچۀ سینه زنی هاست
که شده راه نجاتم
حسین
((آروم جونم حسین جان
به تو مدیونم حسین جان
تا قیامت تا قیامت
از تو می خونم حسین جان))
تو همه عالم تویی تو انتخابم
من از اصحاب و تویی اربابم
تو صدام کردی و لبیکه جوابم
من از اصحاب و تویی اربابم
نوکر تو نعم العبده
اگه تو نعم الامیری
آرزو دارم شهید شم
سرمو دامن بگیری
حسین
((آروم جونم حسین جان
به تو مدیونم حسین جان
تا قیامت تا قیامت
از تو می خونم حسین جان))

اباالعطشان حسین.......

منم و گریه و ناله، خزونه باغی از لاله

مدینه روضه می خونم چهل ساله

به یاد عاشورا من چه خون دل ها خوردم

دلم می خواست که من هم تو کربلا می مردم

میرم از حال

عاشورا و گودال

یادم نمیره وآی

اباالعطشان حسین.......

نفس آخره یارم، دیگه راحت میشم امشب

بازار برده ها رفتیم من و زینب

تموم آل الله و با کعب نی می بردن

دیدم که ناموسم رو تو بزم می می بردن

الشام الشام

سنگ از بالای بام

یادم نمیره وآی

اباالعطشان حسین.......

هوا هوای بارونه، دیگه دلم پریشونه

خاطره های شام و داغ ویرونه

به فکر دلداری رقیه که افتادن

جای عروسک دستش سر بریده دادن

رگ ها خونی

موی بابا خونی

یادم نمیره وآی

اباالعطشان حسین.......

ترک رو لبام از خجالتم می سوزه، می سوزه

بزار بهت بگم زخم غیرتم می سوزه، می سوزه

الشام، الشام چی اومد سر من

الشام، الشام کجا رفت سر تو

یادمه روی نی چشمای تر تو

بابا کجا بودی، خیمه که غارت شد

خیلی به ناموسم بابا جسارت شد

ای وای غریب آقام.......

جای طناب هنوز رو دستم پام جامونده، جامونده

خواهر من هنوز یه جایی تو شام جامونده، جامونده

الشام، الشام دل ما خون شده

الشام، الشام وسط ازدحام

تو و تشت طلا، منو بزم حرام

اهل حرم دیدن با خیزرون میزد

رو قلب ما می خورد هر ضربه ای میزد

ای وای غریب آقام.......

می بینی آخر هم با پیرهن سیاه میمیرم، میمیرم

هنور هم هر غروب به یاد قتلگاه میمیرم، میمیرم

ای وای، ای وای سرت دور از بدن

ای وای، ای وای بدن بی کفن

واسۀ کشتنت صد سپاه اومدن

بابا خودم دیدم جسمت که غارت شد

از خیمه ها دیدم خیلی جسارت شد

ای وای غریب آقام.......

من از این مردم بی عار دلم می گیرد
از مکافات از آزار دلم می گیرد
ذبح را آب نداده جلویم سر نبرید
تا قیامت من از این کار دلم می گیرد
سنگها از در و دیوار به ما می خوردند
تا ابد از در و دیوار دلم می گیرد
محمل عمۀ ما چقدر هول دادند
به خدا از سر بازار بدم می آید

دست من که بسته شد برده فروشی رفتم

من از این دست گرفتار دلم می گیرد
مُردم و زنده شدم بس که نگاهم غم دید
عمۀ من چقدر مجلس نامحرم دید

می دونی چند ساله که گریه همش میده عذابم

یاد خاطراتی که حتی نمیزاره بخوابم

دختر کوچیک دیدم تا خود شب چشام میبارید

بچه شیرخواره میبینم یاد شیرخوار ربابم

غمم اینجاست که هر روزم مثل روز عاشوراست

تن بابا لگد کوب زیر سم مرکب هاست

هنوز انگار جلو چشمام سر عمو عباس

بازم یاده همین غم خیزت امام سجاده

به یاد اون تن بی سر که رو خاک ها افتاده

خودم دیدم سر بابام تو دست جلاده

((آه، ابا مظلوم، ابا عطشان

ابا عبدالله الحسین))

نمیشه وقتی بهش فکر میکنم دلم میگیره

خاطرات تلخ مجلس یزید یادم نمیره

بعد من خدا نیاره واسه هیچ مردی ایشاالله

ببینه ناموسشو رو دست نامحرم اسیره

دلم خونه دیدم چشم عمه ام و که گریونه

یکی داره سر بابام و نی میچرخونه

رباب واسه سر بچه اش هی لالایی میخونه

اهانت شد زمانی که صحبت اسارت شد

چقدر راحت توی شام و کوفه هتک حرمت شد

تو اون مجلس جلو من به خواهرم جسارت شد

((آه، ابا مظلوم، ابا عطشان

ابا عبدالله الحسین))

غصه های قصۀزندگیمون چه بی امون بود

خواهر سه سالۀ من تو خرابه نیمه جون بود

یادمه وقتی می خواست صدام کنه روزای آخر

غمی که میداد عذابش همه لکنت زبون بود

غریبونه خودم بردم جسمش روی شونه

که اهل شام میگفتن جسمش اینجا نمی مونه

که قبرستون فقط واسه میت مسلمونه

فقط ای کاش یه خورده بیشتر صدام میزد داداش

دلم تنگ برای لحن شیرین زبونیاش

میگفت از زجر می ترسم عمه مراقب من باش

((آه، ابا مظلوم، ابا عطشان

ابا عبدالله الحسین))